بند میم

هر بازیگری میتواند هر نقشی را بازی کند...؟

دوستی برایمان فرستاده اند که: "

اینجوری که دیگه اصلا نمی شه فیلمی ساخت ... چون در سوابق هر بازیگری مطمئنا نقشهایی پیدا می شه که ممکنه مطابق به آنچه که قرار است بازی کند نباشد ... مثلا حمزه در فیلم محمد رسول الله که آنتونی کوئین نقش ایشان را بازی می کند از این دست می باشد. چرا که ممکن است آقای کوئین در نقشهایی که هیچ ارتباطی به اسلام و مسلمین نداشته بازی کرده باشد. بدین ترتیب باید فقط به پژوهشکده ی رویان سفارش بازیگر بدهند."

 خوب این حرفی است که سوال زیاد میشود . راستش فکر کنم من نظرم را بد مطرح کردم : پس توضیح ان:

راستش انکار نمیکنم و شاید زیاد تند رفته باشم اما یک چیزی هست و اون اینه که بعضیها صرفا بازیگرند و هرنقشی را یازی میکنند و ادم هم به همین چشم بهشون نگاه میکنه . اونها ادمهایی هستند که اسم یک نقش روشون باقی نمیمونه و وقتی بازیشون تموم شد و رفتند سر نقش بعدی مخاطب هم اونها را با نقش بعدی میشناسه. اما برای بعضی از بازیگرها یک نقش یا یک تیپ آنقدر ماندگار میشه که دیگر تا سالیان سال مردم آنها را با نام نقششان حتی صدا میکنند. مثلا آقای محسنی را معمولا همه با نقش "هوشیار " و آقای علیرضا خمسه را هم با نقش" بیدار" میشناسند. یا به آقای رفیعی معمولا میگویند "فَ فَ " . مثال برای بازیگرانی که تیپ نقششان رویشان مانده آقای سید جواد هاشمی به عنوان بسیجی انقلابی و آقای شریفی نیا همانطور که خودشان هم اذعان دارند به عنوان تیپ " مرد دوزنه یواشکی!!!" است. حالا اگر کارگردانی بیاید و اقای شریفی نیا را به عنوان یک مثلا روحانی خوب انتخاب کنه نمیشود گفت انتخاب خردمندانه ای کرده و خیلی طول میکشد تا مخاطب از شر زمینه ذهنی خود خلاص شود و با نقش جدید آنها کنار بیاید . حرف من این است در این تیپ انتخابها تا وقتی که مخاطب هنوز با نقش جدید کنار نیامده در تضاد روانی به سر میبرد. این مطلب باز کردنش برای خودم هم سخت است اما امیدوارم حداقل اشاره مناسبی کرده باشم. معمولا این اتفاق وقتی میافتد که کسی یک نقشی را خیلی خوب بازی کرده باشد یا در چند فیلم با همین نقش ظاهر شده باشد.